Die lugtemperature in en om Bloemfontein is gemeet met behulp van water- of grondtemperatuursensors wat aan HOBO U12-datavasleggers gekoppel was, en kaarte van die temperatuurverskille is geanaliseer om die data te interpreteer. Die sensors was in radiasieskerms gehul en op ’n hoogte van 2 m bo grondvlak op verteenwoordigende plekke gemonteer. Die vasleggers is geprogrammeer om die temperatuur in uurlikse intervalle te meet en te stoor. Die uurlikse temperatuurdata van gevestigde outomatiese weerstasies in die area is ook gebruik. Die data is ontleed deur uurlikse gemiddeldes vir elke stasie te bereken en hierdie gemiddeldes dan van die areagemiddelde af te trek. Afwykings van die gemiddelde is op kaarte gestip en geanaliseer om die struktuur en daaglikse verandering van die stedelike hitte-eiland te bepaal.

Die gemiddelde temperatuurafwyking het getoon dat daar ’n warm poel lug met ’n afwyking van 2 °C oor die oostelike dele van die stad geleë was. Verder na die ooste was ’n koue poel lug teenwoordig, met ’n maksimum afwyking van -3 °C. Die struktuur van die stedelike hitte-eiland het in die loop van die dag gevarieer. Gedurende die nag het die struktuur van die stedelike hitte-eiland hoofsaaklik die vorm aangeneem van ’n perdeskoen wat van die noordwestelike dele van die stad deur die middestad na die suidweste gestrek het. Gedurende die dag was die struktuur nie goed ontwikkel nie, en was geen definitiewe vorm te bespeur nie. Die intensiteit van die stedelike hitte-eiland het ook gedurende die dag gevarieer. Die intensiteit het teen 22:00 ’n maksimum van 8.2 °C bereik en dan geleidelik begin verswak. Vanaf 08:00 het dit teen ’n vinniger tempo verswak totdat die intensiteit teen 16:00 ’n minimum van 2.5 °C bereik het. Die struktuur van die stedelike hitte-eiland is deur die plaaslike topografie beïnvloed.