Museum eksemplare wat as Dipteropeltis hirundo Calman, 1912 beskryf is, is op leenbruik vanaf die Instituto Nacional de Pesquisas da Amazônia (INPA) in Brasilië verkry. Dit is met behulp van lig- en skandeerelektronmikroskopie vergelyk met eksemplare van die Smithsonian Instituut. Die eksemplare wat vir ligmikroskopie voorberei is, is in melksuur gemonteer en met ‘n disseksie mikroskoop bestudeer. Sketse en mikrograwe van die eksemplare is verkry. Die eksemplare vir skandeer- elektronmikroskopie is gehidreer, gevriesdroog, en met goud bedek en daarna met behulp van ‘n JEOL-JSM by 7 kV bestudeer. Die morfologie is vergelyk met alle bekende Branchiura wat in Suid-Amerika beskryf is. Al die eksemplare was eierdraende wyfies.

Tydens die studie is ‘n aantal verskille opgemerk, naamlik dat die vorm van die mondbuis, van Dipteropeltis hirundo van die Smithsonian Instituut ‘n halfmaanvormige onderlip het, terwyl sewe van die tien eksemplare van INPA ‘n ronde onderlip het wat die bolip bedek en anterior byna versmelt is. Die grootte en vorm van die maksillae verskil ook van die oorspronklike beskrywings deurdat hulle baie kort, en by die basis baie breed is, en daarna vinnig vernou na die punt met twee baie klein kloue en ‘n uitsteeksel wat langs hierdie kloue geheg is. Volgens die spesie beskrywing het die tweede en derde segment van die maksilla talle vertakte doringvormige uitsteeksels op die ventrale en anterior oppervlakke. Die monsters van INPA verskil egter omdat die maksillae meer prominent en konies gevorm is, met geen duidelike segmentasie sigbaar nie. Die swemlobbe, van D. hirundo is tongvormige met ‘n kort uitsteeksel aan die posteriorkant van die swempoot, terwyl die eksemplare van INPA korter, platter en dubbel-lobbig is. Die gevolgtrekking is dus dat die eksemplare in die INPA versameling moontlik ‘n onbeskryfde spesie van Dipteropeltis is.