As gevolg hiervan is daar ’n behoefte vir die vestiging van siftingstoetse om vinnig, en groot hoeveelhede monsters, vir HO te toets. Siftingstoetse wat vir estrogeenaktiwiteit toets, is redelik bekend in SA omdat estrogeenaktiewe stowwe so algemeen voorkom. In hierdie studie word oor die vestiging van ’n siftingstoets vir androgeen-agtige verbindings gerapporteer.

Die doel van hierdie studie was om die effektiwiteit van ’n biosiftingstoets wat (anti-)androgeen effekte in die omgewing waarneem, te evalueer. Hierdie siftingstoets bestaan uit geneties gemodifiseerde borskankerselle wat lig vrystel in die teenwoordigheid van androgeen-agtige stowwe. Die hoeveelheid lig wat vrygestel word is direk eweredig aan die hoeveelheid androgeen-agtige stowwe wat in die monster teenwoordig was.

Die waterkwaliteit van twee watersuiweringsaanlegte met verkillende suiweringstegnologieë asook ’n rioolsuiweringsaanleg is ondersoek. Die water is geëkstraheer met behulp van die vastestoffase-esktraksiemetode en die ekstrakte is vir die selle gegee. Die resultate van die biosiftingstoets is ook met ’n geautomatiseerde ensiemgekoppelde-immuunresponstoets (GEI) wat slegs testosteroon waarneem, vergelyk.

Water van die watersuiweringsaansleg by die Vaal Barrage het nie positief getoets vir androgeenaktiwiteit met die siftingstoets nie. Water van die Potchefstroom watersuiweringsaanleg en die rioolsuiweringsaanleg het wel positief getoets en wel net by die inloop van beide aanlegte. Die GEI resultate het androgeenaktiwiteit in al die monsters waargeneem. Die testosteroonkonsentrasies het tussen 3.17 ng/L en 0.40 ng/L gewissel. Daar was geen statistiese betekenisvolle verskille tussen die drie aanlegte nie.