Aanvanklike sukses van die eikebome in Potchefstroom het daartoe gelei dat die munisipaliteit die voorstel aanvaar het om ’n eikeboomlaning van 6.7 km aan te plant en dit is in 1976 as ’n gedenkwaardigheid verklaar. Die bereidwilligheid van die munisipaliteit van Potchefstroom om die bome te bewaar en groeitoestande te verbeter word egter beperk deur ’n gebrek aan kennis oor die toestand van die bome in die eikelaning en die afwesigheid van ’n volhoubare bestuursplan. Die doel van dié studie was om die faktore wat die terugsterwing van die bome veroorsaak te identifiseer, en het verder gepoog om ’n databasis van die bome saam te stel sowel as ’n moniteringsplan wat gebruik kan word om ’n bestuursplan saam te stel.

Die bome wat bestudeer is strek vanaf Potchefstroom Dam tot en met die Landboukollegeterrein en sluit ongeveer 863 bome in. ’n Databasis van al die bome is saamgestel deur gebruik te maak van GIS-tegnologie. Die eikeboomlaning is in 12 verskillende sones opgedeel op grond van omgewingsfaktore asook aangrensende grondgebruike, grootte en oppervlakbedekking van die padreserwes. Tydens die analise is die toestand van die bome subjektief bepaal deur ’n sespunt skaal te gebruik en onder andere faktore soos byvoorbeeld fisiese skade aan die struktuur van die boom, dooie blare asook insekskade in te sluit. Daar is ook ’n aantal eksterne faktore wat in ag geneem is byvoorbeeld ligte teenwoordig in die nabyheid van die boom, grondkompaktering, en teenwoordigheid van betonsypaadjies. Elke boom se stamomtrek is bepaal om die bome van elke sone in verskillende grootteklasse te kon verdeel. Statistiese analises is uitgevoer met behulp van Statistica 10-sagteware. Die resultate het statisties betekenisvolle verskille aangetoon in sones 10, 11, en 12 slegs op grond van fisiese skade aan die struktuur van die bome en nie ten opsigte van eksterne faktore nie. Dit is duidelik dat sone drie algeheel in die beste toestand verkeer op grond van die faktore wat in ag geneem is. Die resultate dui ook aan dat sone vier algeheel in ’n swak toestand verkeer, wat ook positief korreleer met die eksterne faktore teenwoordig in hierdie sone. Die eksterne faktore wat die bome beïnvloed dra dus grootliks by tot verdere fisiologiese stres van die bome. Die impak van meervoudige stresfaktore op die bome oor ’n tydperk lei dus uiteindelik tot die terugsterwing van hierdie bome. Die vitaliteit van die bome is ook bepaal deur gebruik te maak van chlorofil fluoressensie (O-J-I-P toets). Die metode is slegs een maal herhaal en net gebruik om vertroud te raak met die tegniek en dus kan statisties betekenisvolle verskille nie uitgewys word nie.